Jeszcze tylko trzy tygodnie tej pięknej jesieni... Smakuję ją na wyjazdach do leśnej stajni, na rybach uparcie ze spinningiem szukając ostatnich, dużych, jesiennych okoni i w pracy w terenie przemierzając opustoszałe i uśpione już przed zimą pola. Wokół mnie powoli odchodzi złoto, pastelowo, brązowa, jesienna burza kolorów a miast niej pojawiają się stonowane szarości i popiele... Las jest cichy i spokojny, na polach lekko wietrznie a w stajni refleksyjnie. :)

https://files.steempeak.com/file/steempeak/wolontariusz/hK6PQ06C-IMG_9411.JPG

W moim samochodzie niepodzielnie rządzi Vivaldi i jego Le quattro stagioni - cykl 4 utworów skrzypcowych skomponowanych około 1720 roku w Mantui a w Polsce znany jako Cztery pory roku... Wystarczy zamknąć oczy by muzyka zaczęła rysować nam w wyobraźni zjawiska towarzyszące wiośnie, latu, jesieni i zimie. Zapewne dlatego utwory te wpisywane są w kanon nurtu muzyki ilustracyjnej... Zachwycam się koncertem nr 3 F-dur „LʼAutunno” - „Jesień” i szczerze polecam posłuchać go choćby podczas jesiennego spaceru, z pewnością zrobi kawał dobrej roboty podbijając Wam jego klimat. No spójrzcie na tego typa... Dla mnie zawsze będzie jednym z wielkich. https://files.steempeak.com/file/steempeak/wolontariusz/aBRpEykt-V.jpg

Na padokach trwają w najlepsze spontaniczne, szalone galopady, w których prym wiodą źrebaki i młodsze ogiery. Oczywiście to one najczęściej zaczepiają starsze konie próbując sprowokować je do gonitwy.

https://files.steempeak.com/file/steempeak/wolontariusz/jqV6OESP-IMG_9347.JPG

Starsze ogiery raz po raz ścierają się w walkach o dominację by ugruntować swoja pozycję lub spróbować przesunąć się wyżej w hierarchii stada. Tu za większość awantur odpowiedzialny jest jeden z moich ulubionych koni.

https://files.steempeak.com/file/steempeak/wolontariusz/5dA5RTXm-IMG_9349.JPG

W tle awantur o pozycję i władzę ze stadem powoli integruje się klacz, która pojawiła się ostatnio w leśnej stajni. To koń rasy huculskiej, której przodkiem według naukowców jest tarpan - wymarły gatunek zamieszkującego kiedyś europejskie lasy dzikiego konia. Hucuły są silne, żywotne i odporne na warunki atmosferyczne. Te cechy powodują, że często używane były jako konie juczne do transportowania ciężkich ładunków. W roku 1603 Krzysztof Dorohostajski w pracy “Hippica” pisał, że rasa ta pochodzi z Huculszczyzny - krainy we wschodniej części Karpat, zamieszkanej przez lud górali huculskich - Rusinów żyjących z pasterstwa, hodowli bydła, myślistwa i hodowli w/w koni huculskich.

https://files.steempeak.com/file/steempeak/wolontariusz/0NeVZQpl-IMG_9500.JPG

Siła i wytrzymałość tych koników idzie w parze z łagodnym usposobieniem i inteligencją co powoduje, że obecnie świetnie sprawdzają się jako konie rekreacyjne i terapeutyczne używane w hipoterapii. W leśnej stajni huculska klacz będzie szkoliła młodych adeptów jeździectwa stawiających swoje pierwsze kroki z przygodą w siodle.

W niedzielę o świcie jadę w teren i już wiem, że będzie niesamowicie. Orzeźwiające mroźne powietrze i ostre światło słoneczne tworzą w lesie niepowtarzalny klimat, który pozwala całkowicie odprężyć się i zapomnieć o codziennych problemach. Nie siedźcie w domu w ten weekend, jedźcie nawdychać się rześkiego powietrza na pola lub do lasu. Czuć już w nim nadchodzącą zimę… :)

Dobrego weekendu! Wszystkim! Foto - Autor, Wikimedia