Green Color 🍀

سَبز، رنگی است دارای گونه‌های بسیار زیاد که همگی در طول موج حدود ۵۲۰ تا ۵۷۰ نانومتر قرار دارند. سبز یکی از رنگ‌های اصلی افزوده به‌شمار می‌رود. مکمل این رنگ سرخابی است. افرادی که دچار کوررنگی قرمز-سبز هستند، می‌توانند تفاوت این دو رنگ را تشخیص دهند؛ ولی آن‌ها را به رنگی دیگر می‌بینند؛ برای نمونه سبز روشن را زرد و سبز تیره را قهوه‌ای می‌بینند. بسیاری از مواد معدنی رنگ سبز دارند برای مثال می‌تواند به زمرد اشاره کرد که سبزی آن به دلیل وجود کروم آن است. جانورانی نظیر قورباغه‌ها، مارمولک‌ها و دیگر خزندگان و دوزیستان و انواعی مختلفی از ماهی‌ها، حشرات و پرندگان در طبیعت سبز رنگ هستند. اما بیشترین استفاده کنندگان از رنگ سبز در طبیعت گیاهان هستند که به علت وجود ماده کلروفیل که عامل ایجاد فرایند فتوسنتز در آنهاست سبز به نظر می‌رسند. در واقع بسیاری از حیوانات با استفاده از رنگ سبز خود را در بین گیاهان استتار می‌کنند. از نظر فرهنگی رنگ سبز معانی گسترده و در برخی موارد متناقضی دارد. در برخی فرهنگ‌ها سبز نماد امید و پیشرفت است در حالی که در برخی دیگر نماد مرگ، بیماری و شیطان است. اما به‌طور کلی در بیشتر آن‌ها سبز تداعی‌کننده طبیعت است. برای مثال در اسلام اعتقاد بر این است که بهشت مکانی سرسبز است و این یکی از دلایل استفاده گسترده از رنگ سبز در فرهنگ اسلامی است. سبز همچنین به خاطر رابطه‌اش با طبیعت به عنوان نماد اصلاح، حاصلخیزی و تجدید حیاط نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. امروزه گروه‌های سیاسی از رنگ سبز به عنوان نمادی از حفاظت محیط زیست و عدالت اجتماعی بهره می‌گیرند. رنگ سبز، از رنگ‌های استاندارد زبان نگارش صفحات وب، اچ.تی.ام. ال، است و می‌توان آن را با درج نام انگلیسی آن(green)، به کار برد. سبز رنگ درمان و آرامش است. کاهش استرس وآرام کردن ذهن و دور کردن نگرانی‌ها همراه با افزایش نیروی بدن از آثار روانی و ذهنی رنگ سبز می‌باشد. رنگ سبز پس از رنگ سفید در میان همهٔ رنگ‌ها از جایگاه ویژه‌ای در میان زرتشتیان برخوردار است. به گونه‌ای که در همهٔ آیین‌های دینی این رنگ به روش‌های گوناگون خود را می‌نمایاند. مانند استفاده از برگ سبز گیاه مورد در همهٔ جشن‌ها و آیین‌های آفرینگان خوانی، استفاده از «دستمالِ سبز» در آیین‌های نامزدی و گواه‌گیری (عقد) و همچنین به‌کاربردن نام و واژهٔ سبز در گفت‌وگوها مانند «دستت سبز»، «دلت سبز»، «سرت سبز»، یا استفاده از نام سبز برای آیین‌هایی مانند «جاسبزباد» و نیز برای جاهایی مانند پیر سبز.