Hello my friends, I have left behind a tiring week and I am almost ready to return to you, but I have a long journey ahead of me. By the time you read this post, I will probably already be on my way, so you can wish me good luck on my journey. Two days ago my aunt got married and I saw a lot of children there and to be honest I saw a lot of things I was not happy about. In this post we will talk about the new generation of kids. I hope you like reflection posts.

The new generation is definitely very different from us. I'm probably younger than a lot of people reading this post, I'm 25 years old, but the new generation is very different from me too. I don't know which characteristic to start with, but let's start with impatience. They can never be patient. They can't tolerate the slightest thing and that goes for anything. They can't tolerate anything their mom says. They can't tolerate the cartoon they watch on the phone. In short, they cannot tolerate anything. Related to this is stubbornness.

They are so stubborn that they want everything they see and they never give up. They are ready to cry at any moment. As soon as they don't get something they want, they start crying and keep crying until it happens. They have chosen such a way for themselves because their parents do what they want when they cry. By the way, they cry really loudly. I mean, enough to give you a headache. Maybe their parents can't stand it either and do what they want. Years ago, an imam who came to our village invited me to his house and offered me sweets. He had a small son and his son suddenly fell down and started crying. His family didn't care at all and continued to do what they were doing. I couldn't understand what they were doing, but you know what happened in the end? The boy soon stopped crying and continued to play. Maybe this is the right way to behave. If we ignore the child's crying and don't give them the attention they want when nothing really important is happening, they will stop. Have you ever witnessed something like this before?

There is also dissatisfaction. They are very difficult to satisfy. Their parents are slaves for their happiness, but these children don't care at all. They just cry and whine. I have a cousin who has 100 babies and she cries when she doesn't get the 101st one. This is something that didn't happen in our time. I only had a few plush toys and I always considered myself lucky to have them. Now that children have so many toys, nothing they have is precious to them.

Finally, there is also being spoiled. You can add many things to this. My cousin hits my grandfather and expects him to take it normally. That's never normal. I'm not talking about things that happen when you are a baby, of course that is normal. But for a 10-year-old to throw things at his grandfather that could hurt him, to jump on him while he is sleeping, etc., it seems very spoiled to me. My little cousin can ask her aunt if she is retarded. If I had done this, I swear there would have been very different consequences :P

I know there is a lot more to talk about but I have to end my post somewhere. Maybe I will write another post about it. Thank you very much for reading, I hope you liked it. Take care and have a great day! Feel free to share your thoughts on the new generation in the comments.

TR

Merhaba dostlarım, yorucu bir haftayı geride bıraktım ve aranıza dönmeye hazır sayılırım ancak önümde uzun bir yolculuk var. Siz bu postu okurken muhtemelen ben çoktan yola çıkmış olacağım bu yüzden bana yolculuğumda bol şans dileyebilirsiniz. İki gün önce halam evlendi ve orada bir sürü çocuk gördüm ve açıkçası çok fazla hoşnut olmadığım şey gördüm. Bu postta yeni nesil çocuklar hakkında konuşacağız. Umarım düşünce postlarını seviyorsunuzdur.

Yeni nesil kesinlikle bizden çok farklı. Ben muhtemelen bu postu okuyan pek çok kişiden küçüğüm, 25 yaşındayım ama yeni nesil benden de çok farklı. Hangi özellikten başlayacağımı bilmiyorum ama sabırsız olmalarından başlayalım. Asla sabredemiyorlar. En ufak bir şeye tahammülleri yok ve bu herhangi bir şey için geçerli. Annelerinin söylediği bir şeye tahammül edemiyorlar. Telefonda izledikleri çizgi filme tahammül edemiyorlar. Kısacası hiçbir şeye tahammül edemiyorlar. Bununla bağlantılı olarak da inatçılık var.

O kadar inatçılar ki gördükleri her şeyi istiyorlar ve asla vazgeçmiyorlar. Her an ağlamaya hazırlar. İstedikleri herhangi bir şey olmadığı anda ağlamaya başlıyorlar ve olana kadar ağlamaya devam ediyorlar. Aileleri ağladığında istediği şeyleri yaptıkları için kendilerine böyle bir yol seçmişler. Bu arada gerçekten yüksek sesle ağlıyorlar. Yani başınızı ağrıtacak kadar. Belki de aileleri de dayanamıyor ve istediklerini yapıyor. Yıllar önce köyümüze gelen bir imam beni evine davet etmişti ve tatlı ikram etmişti. Küçük bir oğlu vardı ve oğlu durup dururken yere düştü ve ağlamaya başladı. Ailesi hiç umursamadı ve ne yapıyorlarsa yapmaya devam ettiler. Ben ne yaptıklarına anlam veremedim ama sonunda ne oldu biliyor musunuz? Çocuk kısa süre içinde ağlamayı bıraktı ve oynamaya devam etti. Belki de doğru davranış tarzı budur. Gerçekten önemli bir şey olmadığında çocuğun ağlamasını göz ardı edip istediği dikkati ona vermezsek susarlar. Daha önce böyle bir şeye şahitlik etmiş miydiniz?

Bir de tatminsizlik var. Çok zor tatmin oluyorlar. Annesi ve babası onun mutluluğu için adeta köle oluyor ama bu çocukların hiç umurunda değil. Sadece ağlıyorlar ve mızmızlanıyorlar. 100 tane bebeği olan bir kuzenim var ve 101. alınmadığında ağlıyor. Bu bizim zamanımızda olmayan bir şey. Benim sadece birkaç tane peluş oyuncağım vardı ve onlara sahip olduğum için kendimi hep şanslı sayardım. Şimdi çocukların bir sürü oyuncağı olduğu için sahip oldukları hiçbir şey onlar için değerli değil.

Son olarak bir de şımarıklık var. Bunun içine pek çok şeyi ekleyebilirsiniz. Kuzenim dedeme vuruyor ve bunu normal karşılamasını bekliyor. Bu asla normal bir şey değil. Bebekken yapılan şeylerden bahsetmiyorum onlar tabi ki normal. Ama 10 yaşında bir çocuğun dedesine onu yaralayacak bir şeyler fırlatması, uyurken üstüne atlaması vs şeyler bana çok şımarıkça geliyor. Küçük kuzenim halasına sen geri zekalı mısın diye sorabiliyor. Bunu ben yapmış olsaydım yemin ederim çok farklı sonuçları olurdu :P

Biliyorum daha konuşulacak çok fazla şey var ama bir yerde postumu sona erdirmem gerekiyor. Belki bununla ilgili bir başka post yazarım. Okuduğunuz için çok teşekkür ederim, umarım beğenmişsinizdir. Kendinize iyi bakın ve harika bir gün geçirin! Yorumlarda yeni nesle dair düşüncelerinizi paylaşabilirsiniz.