278
|
Lorsque la mémoire était la seule écriture, l’homme chantait. Lorsque l’écriture naquit, il baissa la voix. Lorsque tout fut mis en chiffres, il se tut. (Robert Sabatier) |
وقتی که حافظه تنها راه نوشتن بود، انسانها آواز میخواندند. وقتی که نوشتن زاده شد، صدایشان را آهسته کردند. زمانی که همه چیز دیجیتال شد، خاموش شدند. (روبِر ساباتیه) |